Σήμερα που’ ναι Κυριακή, θέλω να βγάλω μια κραυγή, μα θα ήθελα να είναι σαν αυτήν που ξεφωνίζουν τα παιδάκια στη γειτονιά από τα χαράματα. Φέρνει ετούτη η αναπόληση εποχές που οι δρόμοι και οι αλάνες στο χωριό, ήταν άνθρωποι και μιλούσαν, φώναζαν, τσακώνονταν, μάτωναν και ερωτεύονταν. Τότε που ξυπνούσες το πρωί και ρουφούσες με … Continue reading Ζητιάνοι της εποχής μου